Warszawa 1 stycznia 2013r. Drogi nieznajomy, witam Cię w moim świecie.Czytając to wchodzisz do świata,który Cię połknie i nie wypuści do końca opowieści.Jeśli się boisz dwie książki dalej jest bajka dla dzieci,lecz jeśli jednak chcesz posłuchać jaki świat jest prawdziwy to zapraszam,może warto nadmienić,że jeśli to czytasz jestem martwa.Nie ma mnie.Tak.Dobrze myślisz popełniłam samobójstwo.Świat mnie przytłoczył.Oddałam serce mężczyźnie,a on oddał mi je i wyrzucił z kwitkiem.Kochałam go przez 6 lat.Trzy lata spędzałam z nim każdy dzień.Siedziałam w jednym budynku,dwa razy w tygodniu mieliśmy razem lekcje.A pod koniec tych trzech lat oddałam mu serce,duszę i wszystko co miałam,oddał mi to.Potem następne trzy lata przeżywałam umierając powoli.W dniu kiedy umarłam wcześniej przyszłam do niego.Ehh...byłam głupia myśląc,że jeszcze pamięta moje imię.Poznał po wyglądzie lecz nie,nie pamiętał imienia...Zapytałam go o życie,jak mu idzie,czy jest szczęśliwy.Odpowiadał cały czas pozytywnie,a kiedy zapytał mnie o to samo odpowiedziałam "Nadal kocham,każdego dnia umieram co raz szybciej,nienawidzę tak żyć." w tedy spojrzał na mnie i powiedział krótkie "Odejdź." odeszłam...nie sądził jednak,że na zawsze,a teraz odpowiedz sobie na pytanie czy nadal chcesz tego słuchać?Nadal chcesz słuchać jak umierałam i jak bardzo go kochałam?Jeśli tak zapraszam na następną stronę. Twoja na wieczność : Delilah.
